Yan Flüt

Yan flüt; dilsiz nefesli çalgılar grubunda yer alan, baş-gövde-kuyruk olmak üzere üç parçadan oluşan bir müzik aletidir. Adı çoğunlukla flüt olarak geçmesine rağmen, yanlış anlaşılmalara karşı “yan flüt” denilmektedir. Yan flüt icat edildiği ilk zamanlar abanoz ağacından yapılırdı. Günümüzde ağaçtan yapılma flütler hala kullanılmaktadır fakat çok yaygın değildir. Genel olarak nikel, gümüş ve altın gibi madenlerle yapılmaktadır.
Flüt, dilsiz nefesli çalgılar içerisinde en marifetli çalgı olarak bilinir çünkü yan flütle çalınabilecek melodi sayısı çok azdır. Tek, çift, üç dil ve kurbağa dili tekniği kullanılarak kromatik, diotanik ezgiler, arpejler, gösterişli pasajlar çok hızlı ve yavaş tempolarda çalınabilir. Crescendo (kreşendo) ve decrescendo (dekreşendo) çalma imkânı diğer çalgılara göre daha azdır. Bazı tril ve tremoloları çalmak ise imkânsızdır. Bunun sebebi ise özellikle ince seslerin çalınmasında çok nefes harcanması ve flütü çalan kişiyi zorlamasıdır.
Çoğunlukla Batı müziğinde rastladığımız yan flüt, klasik eserlerde daha çok kullanılmaktadır. Orkestrada ise solo olarak veya koro şeklinde uyarlanan notalarla çalınabilir. Duygusal, doğayı yansıtan ezgiler, kuş cıvıltılar, çocuksu pasajlar yaratmak için yan flüt kullanılır. Diğer tahta nefesli çalgılar ile büyük bir uyum oluşturur. Ana melodinin keman veya piyano olduğu eserlerde de müthiş bir müzik şöleni yaratır.